‘Een aantal leden van het muziekkorps van de toen nog bestaande schutterij (later Muziekvereniging Concordia) maakte dansmuziek op kermissen, bruiloften en partijen, met trompet, saxofoon en piano. Dat vond de toenmalige kapelmeester, Marten Klimmerboom, niet goed en deze leden werden in 1888 geroyeerd. Zij begonnen toen zelf een muziekkorps onder de naam De Nieuwe Harmonie, vanaf 1889 Culemborgsche Harmonie ‘Crescendo’, met Otto Borgstein als dirigent.’
Uit de geschiedenis van Pieter Aafjes
Ook later bleef Pieter Aafjes een voedingsbodem voor dansorkestjes. In de jaren 50 van de vorige eeuw waren bijvoorbeeld The Jazz Brothers, de Rosalio’s en de Renaissancers wereldberoemd in Culemborg en de regio. Antoon en Riens Woerdenbach waren bekende leden van Pieter Aafjes. Antoon was zich daarnaast ook gaan toeleggen op dansmuziek, zijn broer Riens maakte furore met de toneelclub van Pieter Aafjes. Bij de uitvoeringen van Pieter Aafjes in het Luxor-theater hadden beiden een dubbelrol. Eerst moest er vóór de pauze een concert gegeven worden met de Harmonie, waarvan beiden deel uitmaakten. Na de pauze trad de toneelclub van Pieter Aafjes op, met o.a. Henny Wolffenbuttel, Mien de Beus en met Riens Woerdenbach in de hoofdrol. In de toneelclub van Pieter Aafjes speelden nog meer bekende Culemborgers, zoals Greet Udo, Manus van Stekelenburg, Adrie Bronk en Marius Marks. Maar als het toneelstuk was afgelopen, dan kon er gedanst worden op de tonen van de Rosalio’s en/of de Renaissancers, waar Antoon Woerdenbach in speelde, naast Gartie Nieuwkoop op drums, Hans Driessen op accordeon en Ad Bos op piano en later op orgel.
‘Bal na’ in de Luxor was altijd onder de leiding van dansmeester Bos. De traditie van de dansorkesten werd in de jaren 70 overgenomen door de zoon van Antoon, Leo Woerdenbach (op trompet) en de zoon van Riens, Mari Woerdenbach (op drum). Samen met Jurriën van der Veer (zoon van CC-verslaggever Gradus van der Veer) en Gert van Os (zoon van de bekende Kees van Os, van Van Os Meubelfabriek) vormden zij The Surprisers, een band die op menig feestje en ‘bal na’ van verenigingen speelde. Maar ook op schoolreünies, bijvoorbeeld van de Postmaschool (zie foto), ontbraken zij niet. Later werden zij, net als de Rosalio’s, een bekende band voor Culemborg en omstreken. Zowel Mari, Leo als Jurriën speelden ook bij Pieter Aafjes en zijn alle drie nog met de vereniging verbonden.
Jack van der Winkel
